Кажуць, мова мая аджывае
Век свой ціхі: ёй знікнуць пара.
Для мяне ж яна вечна жывая,
Як раса, як сляза, як зара.

                                      П. Панчанка

Cёння ў свеце шмат цудоўных моў. Адны з іх вабяць сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю, другія – мілагучнасцю. Але ў кожнага чалавека ёсць мова, якая завецца роднай. Менавіта на гэтай мове ён размаўляе з роднымі, сябрамі, знаёмымі. І вельмі дрэнна, калі чалавек пачынае забывацца на сваю мову, не шануе яе.

21 лютага адзначаецца Дзень роднай мовы. Першапачаткова з такой ініцыятывай выступіў Бангладэш. Менавіта ў гэтай краіне 21 лютага 1957 года загінулі пяць студэнтаў, якія адстойвалі права навучацца на роднай мове. Зараз у нашым рознакаляровым і рознагалосым свеце налічваецца больш за шэсць тысяч моваў. Палова з іх пад пагрозай знікнення. Дзеля захавання моў, якія апынуліся на парозе знікнення, міжнародны фонд UNESCO абвясціў дзень роднай мовы — каб хоць у такі дзень на іх загаварылі, пра іх успомнілі.

С 15 по 17 декабря в Академии последипломного образования прошел V Международный фестиваль профессионального мастерства педагогов «ПОЗНАНИЕ В СОТВОРЧЕСТВЕ», который был направлен на совершенствование профессиональных компетенций педагогических работников в области индивидуализации образовательного процесса.

Конкурсанты и гости фестиваля познакомились с проектами по индивидуализации образовательного процесса. Фестиваль собрал под своим крылом свыше ста педагогов со всех регионов Беларуси (107 человек). В фестивале приняли участие и педагоги из Российской Федерации (Смоленская область). Три дня творчества и фантазии, вдохновения и креатива, незабываемых эмоций и новых встреч.